defetyzm

defetyzm
defetyzm {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż Ia, D. -u, Mc. defetyzmzmie, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'sposób myślenia lub zachowania wynikający z przekonania, że nic nie może się udać, że nie ma nadziei na odniesienie sukcesu; pesymizm, czarnowidztwo' <fr.> {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • defetyzm — m IV, D. u, Ms. defetyzmzmie, blm «postawa zwątpienia, brak wiary w powodzenie jakiejś sprawy, w zwycięstwo; przewidywanie porażki, uleganie panice» Szerzyć defetyzm. Ulegać defetyzmowi. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • defetysta — m odm. jak ż IV, CMs. defetystayście; lm M. defetystayści, DB. defetystatów «człowiek szerzący defetyzm, ulegający defetyzmowi, nie mający wiary w powodzenie jakiejś sprawy» …   Słownik języka polskiego

  • defetystyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. defetyzm: Defetystyczne postępowanie. Defetystyczna natura. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”